سمیرا رنجبر - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
وحید حیدرنتاج - استادیار دانشکده هنرومعماری دانشگاه مازندران

درآستانه ی هزاره سوم فضاهای عمومی شهر به عنوان مکانی که نقش اساسی دربرقراری تعاملات اجتماعی ایفا می نماید موردتوجه جدیقرارگرفته و به کانون تمرکز طراحی بدل گردیده اند توجه به کیفیت عینی و ذهنی مکان و یافتن معیارهای کالبدی اجتماعی تاثیر گذار دراجتماع پذیری و شکل گیری خاطرات جمعی ازمسائل مهم طراحی است نوشتارحاضر که ازروش توصیفی تحلیلی شکل گرفته دراغازبه وجوه کالبد و معنا می پردازد و سپس به مولفه های فضاهای عمومی شهر و نحوه اجتماع پذیری و معیارهای شکل گیری خاطرات جمعی درشهر می پردازد سپس رهیافت مکان سازی را مورد بررسی قرارمیدهد که چگونه رهیافت مکان سازی درفضاهای عمومی شهر دراجتماع پذیری و ثبت خاطرات تاثیر گذارند پاسخگویی به نیازهای اجتماعی انسان وتامین فرصتهای لازم درزمینه کسب تجارب اجتماعی وی مستلزم وجود فضا و قرارگاه کالبدی است و فضای عمومی ظرفیتی عظیم درپاسخ به این جنبه ازحیات انسان درجوامع شهری محسوب میشود

فضاهای عمومی شهر ، اجتماع پذیری ، خاطرات جمعی ، رهیافت مکان سازی