امیررضا محمدپور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک تبدیل انرژی گروه مهندسی مکانیک دانشکده فنی دانشگاه گیلان
کاظم آتشکاری - دانشیارگروه مهندسی مکانیک دانشکده فنی دانشگاه گیلان

استفاده اززباله های شهری به عنوان یک منبع انرژی تجدید پذیریک خط مشی مناسب جهت کاهش پیامدهای زیست محیطی ناشی ازانباشت آن درطبیعت است دراین تحقیق فرایند گازی سازی زباله ی جامدشهری دریک گازی ساز بسترثابت پایین سو بادرنظر گرفتن دوناحیه مستقل مدلسازی میشود برای ناحیه اول که شامل مراحل تجزیه حرارتی و احتراق جزئی است ازمدل تعادلی ترمودینامیکی استفاده میشود مرحله احیای کربن به عنوان ناحیه دوم بهصورت یک بعدی و بادیدگاه نرخ محدود سینتیکی مدلسازی میشود تاثیر متغیرهای عملکردی ازجمله محتوای رطوبت زباله و نسبت اکسیژن به هوا برغلظت اجزای گاز سنتز تولیدی و ارزش حرارتی پایینی آن مورد بررسی قرارمیگیرد نتایج نشان میدهد که باافزایش محتوای رطوبت زباله ارزش حرارتی پایینی گاز سنتز تولیدی کاهش پیدا م ی کند همچنین افزایش نسبت اکسیژن به هوا غلظت گازهای هیدروژن منواکسیدکربن و متان را افزایش میدهد که باعث افزایش ارزش حرارتی پایینی گاز سنتز میشود بنابراین استفاده اززباله بارطوبت بین 10تا20درصد درگازی سازو تزریق هوای با میزان اکسیژن بالا یااکسیژن خالص به عنوان عامل گازی سازی به گازی ساز کیفیت گاز سنتز تولیدی را بهبود می بخشد

گازی سازی ، زباله ی جامدشهری ، تعادل ترمودینامیکی ، مدل نرخ محدود سینتیکی