کورس دادو - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد سوادکوه
سودابه مهری - گروه معماری واحد سوادکوه دانشگاه آزاد اسلامی سوادکوه ایران

درمعماری زمینه گرا هربنایی براساس زمینه های فرهنگی اجتماعی تاریخی وکالبدی اقلیمی و شرایط خاص آن سایت و ساختمان درنتیجه طراحی و اجرا میگردد و ساختمان عضوی همخوان و هماهنگ درمسیر خود خواهد بود باکمی تمل درمعماری سنتی ایران میتوان دریافت که این معماری غنی همواره توجه به محیط پیرامون اثررا ضروری دانسته و براین باور است که توازن میان معماری و محیط میتواند هم برای خود اثر و هم برای زمینه عاملی موثر و تقویت کننده باشد بوم گرایی نیز به معنای هماهنگ سازی هرپدیده با محیط و زمینه اش می باشد بناهای تاریخی برجای مانده نشان دهنده این است که معماری ایران با گرایش به سمت پایداری بوم شناختی و اجتماعی و احترام به منابع طبیعی و حفظ آن برای نسل آینده تحقق یافته است این مقاله برپایه مطالعات کتابخانه ای و به صورت تفسیری توصیفی می باشد و سعی شده پس ازتفهیم معماری زمینه گرا و عناصرآن به نحوه یتعامل آن با معماری و چگونگی ارتباط بامعماری بومی مورد بررسی قراردهد تاوجه زمینه گرایانه معماری ایران بیش ازپیش مشخص شود

زمینه گرایی ، معماری بومی ومعماری