ارزیابی آستانه های تحمل آسایش اقلیمی گیونی درچهارمزاج انسانی وابسته به چهاراقلیم براساس طب سنتی و پیشنهادچهارمدل آسایش اقلیمی مزاجی

اگرچه پیشرفتهای جدید علم طراحی اقلیمی ضوابط و قوانین دقیق تامین اسایش هرمنطقه را مشخص می کند ولی توجهی به تفاوتهای جسمی مزاجی انسانهای ساکن دراقلیم های مختلف نمی کند و این سبب میشود که حداسایش همسانی رابرای همه انسانها دراقلیمهای مختلف پیشنهاد کند درحالیکه معماری سنتی قوانین اقلیمی هرمنطقه ازارتباط عمیق بین انسان و محیط درآن منطقه شکل میگرفت هدفاین تحقیق مقایسه شرایط اسایش محیطی درمعماری جدید و سنتی با مدل اسایش گیونی و پیشنهاد چهارمدل مزاجی برای تنظیم اسایش اقلیمی براساس توجه به مزاج است روش پژوهش حاضر استدلالی ـ تحلیلی است دراین تحقیق ابتدا مبانی طب سنتی درمورداسایش مزاجی انسان درچهارمنطقه اقلیمی ـ مزاجی مختلف مطرح و براساس آنها چهارشهر امل بوشهر اردبیل و کاشان که درچهاراقلیم متفاوت قراردارد برای بررسی انتخاب گردید دراین شهرها دستورالعمل گیونی برای تامین اسایش مورد تحلیل قرارگرفته است براساس یافته های بدست آمده باتحلیل نمودارگیونی و نمودارشاخصه مزاجی که درنمودارشاخصه مزاجی براساس قوانین طب سنتی مشخص شد که درمناطق سرد استانه تحمل سرماپایین تر و درمناطق گرم استانه تحمل گرما بالاتر است که این به خاطرهماهنگی و سازگاری مزاج فرد و سبب تقویت مزاجی افراد درآن منطقه میشود پس بادرنظرگرفتن تامین دمای سلامت مزاجی چهارنمودار مطابق با چهاراقلیم پیشنهاد شده است

Keywords:

طراحی اقلیمی , آسایش محیطی , معماری مدرن و سنتی , سلامتی مزاج