سمیرا غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سیستمهای اقتصادی و اجتماعی،موسسه آموزش عالی الغدیر، تبریز
سیاب ممی پور - استادیار اقتصاد دانشگاه خوارزمی( علوم اقتصادی)، تهران

امروزه اهمیت دانش در خلق ثروت، ارزش افزوده و ایجاد فضای رقابتی در سازمانها و بین صنایع بر کسی پوشیده نیست. نظریه سرمایه فکری به عنوان رویکردی که دارایی های نامشهود سازمانی از جمله دانش و شایستگی های منابع انسانی را در بر میگیرد، مورد توجه روز افزون قرار گرفته است. این مقاله با هدف شناخت عوامل موثر بر بهره وری سرمایه فکری و فراهم آوردن شواهدی بر تأثیرگذاری کارایی صنایع و استفاده بهینه از دارایی مشهودشان بر عملکرد سرمایه فکری صنایع فعال در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره 91-85 تنظیم شده است. روند کار در دو مرحله صورت پذیرفته است، به این ترتیب که در ابتدا کارایی صنایع با استفاده از روش DEA در سه سطح کارایی به مقیاس، کارایی به مقیاس ثابت و کارایی به مقیاس متغیر محاسبه شده سپس اثر هریک از آنها به همراه متغیر تمرکزمالکیت بر شاخص اندازهگیری بهره وری سرمایه- فکری و اجزایش مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که اثر مثبت و معنی داری بین همه سطوح کارایی و تمرکزمالکیت با متغیر عملکرد سرمایه فکری و اجزایش وجود دارد.

سرمایه فکری، سرمایه انسانی، تحلیل پوششی دادها، تمرکزمالکیت، کارایی