عاطفه پوراسدالهی - کارشناس ارشد زراعت
احمد غلامی - دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود

به منظور بررسی میزان پروتئین وعملکرد دانه گندم آزمایش مزرعه ای به صورت اسپلیت پلات در زمان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. در این بررسی مراحل مختلف رشد گندم شامل مراحل به ساقه رفتن، گلدهی و پرشدن دانه و رژیم های مختلف آبیاری شامل آبیاری در ظرفیت زراعی، 75% ظرفیت زراعی، 50% ظرفیت زراعی و 25% ظرفیت زراعی به ترتیب به عنوان عوامل اصلی و فرعی و درنظر گرفته شدند. بررسی نتایج حاصل از این آزمایش حاکی از تأثیر معنی دار اعمال تنش خشکی در مراحل مختلف رشد بردرصد پروتئین دانه بود. بیشترین درصد پروتئین دانه مربوط به اعمال تنش در مرحله پرشدن دانه و کمترین درصد پروتئین دانه مربوط به اعمال تنش در مرحله ساقه رفتن بود. همچنین تأثیر رژیم های مختلف آبیاری بر درصد پروتئین دانه معنی دار بود به طوریکه با افزایش شدت تنش درصد پروتئین دانه افزایش یافت. بیشترین درصد پروتئین دانه از رژیم آبیاری در 25% ظرفیت زراعی و کمترین درصد پروتئین دانه از رژیم آبیاری در ظرفیت زراعی معادل بدست آمد. کمترین عملکرد دانه از اعمال تنش در مرحله گلدهی حاصل شد. همجنین نتایج این بررسی نشان داد که تأثیر رژیم های مختلف آبیاری بر عملکرد دانه معنی دار بود. به طوریکه با افزایش شدت تنش عملکرد دانه به طور معنی داری کاهش یافت.

گندم، تنش خشکی، مراحل رشد، پروتئین دانه، عملکرد دانه