ارزیابی اثر اسیدسالیسیلیک در ممانعت از بیماری پوسیدگی نرم باکتریایی سیب زمینی

بیماری پوسیدگی نرم ناشی از باکتری Pectobacterium carotovorum یکی از بیماری های مهم باکتریایی سیب زمینی است که باعث کاهش راندمان تولید آن می شود. این بیماری پراکنش جهانی داشته و از شایعترین و مخرب ترین بیماری های باکتریایی به ویژه در شرایط انبار و حمل و نقل می باشد. به دلیل گسترش وسیع عامل بیماری در محیط و حضور بیشتر آن درعدسکها و بافت های آوندی، مدیریت بیماری دشوار است. در این تحقیق، مدیریت بیماری با استفاده از اسید سالیسیلیک به عنوان یک فاکتور القاء کننده مقاومت بررسی گردید. بازدارندگی از پیشرفت بیماری با استفاده از اسید سالیسیلیک درغلظت های صفر (به عنوان شاهد)، 0/3، 0/6 و 0/9 میلی مولار در سه مرحله زمانی تلقیح همزمان با عامل بیماری و 24 ساعت قبل و بعد در شرایط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که غلظت های مختلف اسید سالیسیلیک و مراحل زمانی متفاوت استفاده از آن در سطح یک درصد با هم اختلاف معنی دار داشتند. استفاده از غلظت های 0/3، 0/6 و 0/9 میلی مولار اسیدسالیسیلیک به طور همزمان و 0/3 میلی مولار قبل از تلقیح با بیمارگر تاثیر بیشتری در کاهش بیماری داشته (40 - 26 درصد) و با هم اختلاف معنی داری نداشتند. همچنین در مرحله ی زمانی بعد از تلقیح بیمارگر غلظت های مختلف با هم اختلاف معنی داری نداشتند و کمترین کاهش را در بیماری ایجاد کردند. با توجه به نقش اسید سالیسیلیک در القای مقاومت اکتسابی سیستمیک و کاهش خسارت ناشی از عوامل بیماری زای مختلف و نتایج حاصل از این تحقیق، می تواند استفاده از اسید سالیسیلیک در غلظت 0/3 میلی مولار قبل از تلقیح بیمارگر برای القای مقاومت مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

اسید سالیسیلیک , پوسیدگی نرم , سیبزمینی