مسعود خانی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
امین قرنیا - استادیار گروه زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

به منظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفره بر روی صفات رویشی و عملکرد دانه در گیاه آفتابگردانروغنی (رقم ایروفلور) در زمین زراعی واقع در شهرستان کرمانشاه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک هایکاملاً تصادفی در 3 تکرار مورد بررسی قرار داده شد. فاکتورهای آزمایش، 4 سطح کود بیولوژیک نیتروژن شامل:نیتروکارا، 04 (ازتوباکتر و ینلندی سویه 04)، 06 (ازتوباکتر و ینلندی سویه 06) و شاهد و 4 سطح کود بیولوژیک فسفر شامل: MCI (سودومناس یوتیداسویه MC1)، بارور MC5,2 (سودومناس یوتیدا سویه MC5) با ارتفاع (165/808 سانتی متر) و بیشترین قطر ساقه (24/608 میلیمتر) و قطر طبق (20/05 سانتیمتر) در مصرف کود بیولوژیک نیتروژنه 06 به دست آمد. همچنین بیشترین عملکرد دانه در هکتار در اثر مصرف کودهای بیولوژیک نیتروژنه 06 (به مقدار 4988 کیلوگرم در هکتار) و فسفر MC5 (به مقدار 5106 کیلوگرم در هکتار) و اثر تلفیقی کودهای بیولوژیک MC5x04 (به مقدار 6049 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. بطور کلی می توان بیان نمود که کودهای بیولوژیک می توانند در کشاورزی پایدار به عنوان یک جایگزین برای کودهای شیمیایی مطرح شوند. پس به همین دلیل می توان به منظور جلوگیری از آلایندگی خاک هایکشاورزی و منابع آبی به کودهای شیمیایی نیتروژنه و سلامت محیط زیست، کاربرد کودهای زیستی را توصیه کرد.

آفتابگردان، کودهای بیولوژیک نیتروژنه، کود بیولوژیک فسفره، صفات رویشی، عملکرد دانه