بررسی امکان بهینه کردن نهاده های مکانیزاسیون با استفاده از شاخص های انرژی در کشاورزی شهرستان ملایر

در این مطالعه، بررسی سیر انرژی در پارهای از محصولات منطقه بود که بدین منظور 3 محصول گندم و جو ( آبی ودیم) و یونجه انتخاب شدند. پس از مطالعات صورت گرفته در خصوص کمیت و کیفیت استفاده از نهاده ها و نیز عملکردحاصله، شاخص های انرژی برای هریک از محصولات مورد اشاره محاسبه شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند. در گندم آبی و جو آبی با توجه به متوسط عملکرد 2925/86 و 2891/52 کیلوگرم در هکتار به ترتیب با 47826/86 و 47227/89 مگاژول انرژی نهاده در هکتار، نسبت انرژی 1/76 و 1/75 و بهره خالص انرژی 36450/91 و 35423/95 مگاژول در هکتار بدست آمد. در این خصوص 58 درصد از کل انرژی نهاده صرف آبیاری می شود. برای گندم و جو دیم نسبت انرژی معادل 2/40 و 2/35 و بهره وری انرژی 0/176 و 0/172 کیلوگرم در هر مگاژول انرژی نهاده نتیجه گردید. در روش نیمه مکانیزه کشت یونجه، نسبت انرژی 1/46 و بهره خالص انرژی 45521/85 مگاژول در هکتار و در کشت مکانیزه این شاخص ها به ترتیب 1/79 و 108822/02 مگاژول در هکتار بدست آمد. بالاترین سهم از میزان انرژی های نهاده در هردوسیستم متعلق به آبیاری بوده که در روش نیمه مکانیزه 78/03 درصد و در روش مکانیزه، 80/45 درصد از کل انرژی مصرفی را به خود اختصاص میدهد. علی رغم بیشتر بودن میزان انرژی نهاده در سیستم مکانیزه، به دلیل عملکرد بالاتر،این سیستم به لحاظ بهره وری انرژی کارآمدتر از سیستم نیمه مکانیزه است. در مجموع با توجه به اینکه آبیاری بیش ازنیمی از انرژی های نهاده را شامل میشود، تعیین میزان نیاز آبی گیاه با توجه به نوع رقم، شرایط آب و هوایی منطقه،خاک و سیستم های آبیاری، در جهت بهینه کردن میزان انرژی مصرفی پیشنهاد می گردد.

Keywords:

شاخص های انرژی , مکانیزاسیون کشاورزی , شهرستان ملایر