معصومه نادرعلی - کارشناس ارشد مدیریت اجرایی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی
مریم ابراهیمی ملکشاه - کارشناسی ارشد مدیریت تکنولوژی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی
مهسا ابراهیمی ملکشاه - کارشناس ارشد مدیریت سیستم و بهره وری، کارشناس منابع انسانی شرکت ایران خودرو،

مدیریت استعداد به عنوان سیستمی جهت شناسایی، استخدام، پرورش، ارتقا و نگهداشت افراد مستعد، با هدف بهینه کردن توان سازمان به منظور تحقق اهداف کسب و کار تعریف شده است. چالش مدیریت استعداد برای موفقیت شرکتها حیاتی است. چالش در زمینه جذب، نگهداشت و مدیریت استعداد به ویژه در مناطق در حال توسعه دنیا از اهمیت ویژه برخوردار است. هدف این تحقیق بررسی نقش پاداش های درونی در مدیریت استعداد و نتایجی است که پاداش های درونی در سازمان به بار می آورند. مدلی که در این تحقیق بررسی شده، به نقش پاداش های درونی به عنوان عامل تسهیل کننده در مدیریت استعداد اشاره دارد. همچنین نقش عوامل بهداشتی به عنوان عامل تعدیل کننده و مکمل پاداش های درونی تأیید شد. جامعه آماری تحقیق کارکنان و مدیران شرکت باختران بودند. پس از جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و پرسشنامه ای از نرم افزار SPSS برای تحلیل مدل و داده ها استفاده شد. همچنین به منظور بررسی فرضیات پژوهش از آزمون های رگرسیون، آزمون فریدمن و همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج بررسی به نقش فراموش شده پاداش های درونی در مدیریت استعداد اشاره دارد.

مدیریت استعداد، پاداشهای درونی، مسئولیت اجتماعی سازمان، مدیریت عملکرد، عوامل بهداشتی، موفقیت در مسیر شغلی