عباس عباسی - دانشکده علوم اداری و اقتصاد- دانشگاه اصفهان، ایران
زهرا زارعی - شرکت صنایع الکترونیک شیراز-شیراز- ایران

این مطالعه، با استفاده از روش میدانی، مدلی از تعاملات را میان دانشگاهیان و بخش صنعت، تخمین و ارائه می دهد. در این مدل، دانشجویان به عنوان، مهمترین ایجاد کنندة این تعامل در نظر گرفته شده ان. نتایج این مطالعه نشان می دهند که رفتارهای دانشجو محور دانشگاهیان، از قبیل حمایت های تشویقی و همیاری تحقیقاتی با دانشجویان؛ و نگرش های دانشجو محور از قبیل هدایت و راهنمایی دانشجویان در کارهای تحقیقاتی، احتمال ایجاد تمایل و تشویق دانشگاهیان را به ایجاد تعامل با صنعت، به همان صورتی که با دانشگاه تعامل برقرار می کنند، افزایش خواهد داد. در این مطالعه، رفتارهایی از قبیل تدریس و مشاوره به دانشجویان، ارتباط موثری با افزایش یا کاهش تعامل دانشگاه با صنعت، نداشته است. این مطالعه بنابه تاکید زیادی که در برنامه های دولت بر ایجاد تعامل سازنده میان صنعت و دانشگاه بوده؛ انجام گردیده و با استفاده از داده های جمع آوری شده از دانشگاه های دولتی، سعی دارد تا محوریت دانشجو را در تعاملات میان دانشگاه و صنعت به تصویر کشاند. نتایج این تحقیق، می تواند مورد استفاده سیاستگزاران دولتی، دانشگاهی و صنعتی، جهت استفاده بهینه از سرمایه های انسانی و صنعتی کشور در راستای دستیابی به توسعه پایدار، قرار گیرد

دانشجو، دانشگاه، صنعت، تحقیق