تاثیر تنظیم کننده رشد سایکوسل بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در شرایط شوری خاک

به منظور بررسی تاثیر تنظیم کننده سایکوسل بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در شرایط شوری خاک، آزمایشی به صورتفاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال1393 انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح مختلف تنش شوری در خاک (صفر به عنوان شاهد، 25، 50 و 75میلی مولار با استفاده از نمک NaCl و محلول پاشی با سایکوسل در چهار سطح (عدم مصرف، 400، 800 و 1200 میلی گرم در لیتر) بود. نتایج نشان داد که شوری بر تمامی صفات مورد بررسی نظیر ارتفاع بوته، طول سنبله، طول پدانکل، تعداد دانه درسنبله، وزن صد دانه، وزن خشک ریشه و حجم ریشه اثر معنی دار ی داشت و بالاترین سطح از شوری خاک (شوری 75 میلیمولار) بیشترین کاهش در این صفات مشاهده گردید. کاربرد سایکوسل موجب کاهش ارتفاع بوته و طول پدانکل گردید. وزن وحجم ریشه وزن صد دانه و طول سنبله با افزایش سطوح سایکوسل افزایش یافت. بیشترین تعداد دانه در سنبله در عدم اعمالشوری و کاربرد بالاترین سطح از مصرف سایکوسل و کمترین ان در بالاترین سطح از شوری و عدم مصرف سایکوسل بدست امد.

Keywords:

شوری , سایکوسل , گندم , عملکرد , اجزای عملکرد