تأثیر مقادیر مختلف کود نیتروژن و تنظیم کننده رشد سایکوسل بر سهم فرایند انتقال مجدد در عملکرد دانه گندم

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر کاربرد مقادیر نیتروژن و تنظیم کننده رشد سایکوسل بر سهمفرایند انتقال مجدد در عملکرد دانه گندم به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفیبا 3 تکرار در سال 1393 در گلخانه دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. فاکتورهای آزمایش شاملمقادیر کود نیتروژن در چهار سطح (صفر بعنوان شاهد، 80، 160، 240 کیلوگرم در هکتار) و محلولپاشی با سایکوسل در 4 سطح (صفر یا عدم محلول پاشی 0، 1500، 1000، 500 پی پی ام) بودند. رقم مورد آزمایش رقم بهاره آتیلا بود. نتایج نشان داد که تأثیر تیمارهای مختلف نیتروژن و سایکوسل برمیزان انتقال مجدد از کل اندام هوایی درصد سهم فرایندانتقال مجدد درعملکرد دانه، میزان انتقالمجدداز ساقه، درصد مشارکت ذخایر ساقه درعملکرد دانه معنی دار گردید. با مصرف نیتروزنمیزان انتقال ماده خشک و صفات مرتبط با ان کاهش یافت.عکس این حالت در کاربرد تنظیم کنندهرشد سایکوسل مشاهده گردید.

Keywords:

گندم , نیتروژن , سایکوسل , ریشه , عملکرد دانه