مقایسه برآورد ظرفیت چرا از طریق اندازه گیری پوشش تاجی و روش قطع و توزین

یکی از مهمترین عوامل در مدیریت صحیح مراتع تعیین ظرفیت چرای مراتع با توجه به نوع دام استفاده کننده از مراتع برای دوره مشخص چرا میباشد، تا با توجه به اصول صحیح مرتعداری کمترین خسارت به پوشش گیاهی مراتع وارد شود و زمینه بهرهبرداری پایدار از این مراتع فراهم گردد. این تحقیق با مقایسه دو روش تعیین ظرفیت چرا از طریق قطع و توزین تولید گیاهان و روش تخمین ظرفیت چرا با ارزیابی پوشش تاجی با جمع آوری دادههای مورد نیاز از پژوهشهای صورت گرفته، انجام شده است. نتایج نشان میدهد که، روش تعیین ظرفیت چرا از طریق اندازهگیری پوشش تاجی با روش قطع و توزین تفاوت معنیداری داشته(p< 0/05) و نمیتواند نتایج قابل قبولی را در زمینه تخمین ظرفیت چرای مراتع ایران با توجه به پوشش متنوع و غیر یکنواخت در نواحی مختلف فراهم آورد. همچنین نسبت هکتار علوفه که در روش تعیین ظرفیت چرا با ارزیابی پوشش تاجی مورد استفاده قرار میگیرد، نمیتواند در مناطق مختلف یکسان در نظر گرفته شود و این نسبت باید با بررسیهای دقیق برای هر منطقه به صورتجداگانه تعیین شود و روش تخمین ظرفیت چرا با ارزیابی پوشش تاجی در هر منطقه اصلاح شود.

Keywords:

ظرفیت چرا , هکتار علوفه , قطع و توزین , پوشش تاجی , تولید