بیتا شیروی - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری ، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست ، دانشگاه فردوسی مشهد
علی ابوطالبی پیر نعیمی - کارشناس آموزشی، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست ، دانشگاه فردوسی مشهد
علی گلکاریان - استادیار گروه آموزشی مرتع و آبخیزداری ، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست ، دانشگاه فردوسی مشهد

سازه های اصلاحی، بندهای کوچکی هستند که به منظور کاهش سرعت جریان و کاهش فرسایش و همچنین مهار سیلاب و رسوب در آبراهه ها با استفاده از مصالحی همچون چوب، سنگ، سنگ و ملات، توریسنگ و ... در مسیر آبراهه ساخته می شوند . این سازه ها با ذخیره جریان و کاهش شیب آبراهه که باعث کاهش سرعت جریان آب می گردد در عکس العمل هیدرولوژیک حوزه های آبخیز تغییر ایجاد می کند م. تجزیه و تحلیل اثرات احداث این سازه ها قبل از احداث ، در تصمیم گیری صحیح و اجرای بهینه این طرح ها و همچنین مدیریت بهتر به منظور نیل به اهداف مختلف موثر است . از آنجا که احداث این سازه ها بر رفتار سیل موثر است، این تحقیق با هدف بررسی تاثیر این سازه ها روند یابی سیل در مخزن به روش پالس و روند یابی رودخانه به روش ماسکینگام انجام گرفت و هیدروگراف سیل با دوره بازگشت های 25 تا 100 ساله در وضعیت قبل و بعد از اخداث سازه ها شبیه سازی شد . نتایج نشان داد که با احداث سازه های پیش بینی شده بین 25 تا 98 درصد دبی اوج و از7 تا 99 درصد حجم سل در سناریوها و دوره بازگشت های مختلف کاهش می یابد . که بیانگر تاثیر مثبت احداث این سازه ها در کاهش دبی اوج و حجم سیل می باشد .

روند یابی سیل در مخزن ، روند یابی سیل در رودخانه ، دبی اوج سیل، سازه های اصلاحی ، عکس العمل هیدرولوژیک ، حوزه آبخیز گاش