ارائه مدلی انعطاف پذیر برای تصمیم گیری در شرایط اضطرار

تحقیقات صورت گرفته در حوزه تصمیم گیری طبیعی نشان دادهاند، فرآیند تصمیم گیری در شرایط اضطرار با تصمیم گیری در شرایط عادی کاملا متفاوت است. در شرایط عادی، تصمیم گیرنده ی تازه کار، گزینه های متفاوت را در نظر گرفته، نقاط قوت و ضعف هر یک را بررسی کرده و سپس تصمیم می گیرد. اما در شرایط اضطرار به علت محدودیت زمانی و عوامل دیگر، فرد مجرب در همان اولین گام بر اساس آموزش و تجربه ی خود، راه حلی راضی کننده را انتخاب می کند. در این مقاله سعی کرده ایم با الهام از این نظریه روانشناسی، مدلی عاطفی برای تصمیم گیری ماشینی ارائه کنیم. با الحاق بخش تصمیم گیری اضطراری به سیستم قبلی، سیستم به روند عادی تصمیم گیری خود ادامه می دهد تا در زمان بروز استرس وارد بخش تصمیم گیری اضطراری شود و بر اساس تجربه ی پیشین خود از وضعیت جاری، دست به همان کاری بزند که پیش از این در آن تجربه انجام داده است. نتایج بدست آمده از تست این مدل بر روی محیط شبیه سازی نجات، نشان داده که بدون شک این روش در مقایسه با روش پیشین کارایی بالاتری داشته و نتایج کسب شده به طور متوسط 2/6 امتیاز بهبود یافته اند. همچنین مدل فوق در صورت بروز مشکل، قابلیت تحمل خطا را داشته و کارایی را در حد مشخصی حفظ می کند

Keywords:

سیستم تصمیم گیری , تصمیم گیری طبیعی , تصمیم گیری اضطراری , مدل تصمیم مبتنی بر تشخیص , شرایط اضطرار