حسین علیزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد هوش مصنوعی دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه عل
ناصر مزینی - استادیار دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه علم و صنعت ایران
بهروز مینایی یبدگلی - استادیار دانشکده مهندسی کامپیوتر دانشگاه علم و صنعت ایران

اکثر سیستم های استنتاج فازی معمولا شامل سه بخش اصلی می باشند: بخش اول شامل تعیین درجه انطباق ورودی با قسمت شرطی قاعده است. بخش دوم شامل محاسبه پیامد قاعده می باشد و بخش سوم، تجمیع پیامدهای قواعد است. برای پیدا کردن درجه انطباق برای ورودی های فازی غالبا از روش متداول Max-Min استفاده می شود. در این مقاله سه چالش عمده برای این روش بررسی شده و یک شیوه جدید و جایگزین برای تعیین درجه انطباق ارائه شده است که آن را درجه انطباق مساحت نامگذاری کرده ایم. درجه انطباق مساحت هر سه مورد مذکور را اصلاح می کند. با استفاده از این ایده می توان درجه انطباق را برای هر نوع ورودی به گونه ای محاسبه کرد که با تغییر در شکل و مقدار ابهام ورودی مقدار درجه انطباق به صورت پویا تغییر کند. با این ایده می توان انتخاب های مختلفی از پارامترها را برای هر نوع ورودی فازی ارائه داد و بسته به عملکرد مورد نیاز موتور استنتاج فازی از یکی از این انتخاب ها استفاده کرد. همچنین در این مقاله درجه انطباق مساحت برای حالتی که ورودی فازی از نوع مثلثی باشد، محاسبه شده و با ارائه دو انتخاب نشان داده شده است که کارآیی موتور استنتاج می تواند بهبود یابد.

انطباق وفقی، درجه انطباق مساحت، موتور استنتاج فازی، ورودی فازی