بررسی رابطه بافت خاک با پوشش گیاهی و عمق سفره آب زیرزمینی در سطوحمختلف ژئومرفیک منطقه کویری چاه افضل در استان یزد

یکی از مهمترین عوامل تاثیر گذار بر خصوصیات خاک، سطوح پایه ژئومورفیک می باشد. مهمترین سطوح ژئومورفیک شامل پلایا، دشت سر و دشت می باشد. از مهمترین عوامل تاثیرگذار و تعیین کننده نوع و میزان پوشش گیاهی، و ضعیت خاک شناسی منطقه است که این مورد به شدت تحت تاثیر سطوح ژئومورفیک می باشد. این پژوهش ،با هدف بررسی رابطه خصوصیات خاک با پوشش گیاهی و عمق سفره آب زیرزمینی در سطوح مختلف ژئومرفیک منطقه کو یری چاه افضل دراستان یزد انجام شد. خصوصیات خاک و درصد پوش گیاهی منطقه درهفت سطح ژئومرفیک (دشت رسی، دشت ر یگی، پوسته نمکی پف کرده، پوسته نمکی سفت، چربه، نبکا و ناحیه مرطوب) در دو عمق 0-15 و 15-30 سانتی متری و در سهتکرار تعیین شد. نتایج به صورت طرح آماری فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی تجزیه واریانس شد و برایمقایسه میانگین ،ا از روش چند دامنه ای دانکن استفاده شد. نتایج نشان داد بین پارامترهای شن و رس با پوش گیاهی وعمق آب زیرزمینی همبستگی معنی داری وجود دارد و تنها جهت و شدت همبستگی متفاوت است. درصد پوشش گیاهی باپارامتر،ای میزان شن و عمق آب زیر زمینی همبستگی مثبت در سطح اعتماد 95 درصد و با پارامتر رس خشاک همبستگی منفی دارد. عمق آب زیر زمینی با پارامتر میزان درصد پوش گیا،ی همبستگی مثبت در سطح اعتماد 95 درصد دارد. باحرکت از سطوح ژئومورفیک بالاتر (دشت رسی) به سطوح ژئومورفیک پایین تر (ناحیه مرطوب و چربه) میزان رس و شنکمتر و میزان سیلت خاک بیشتر می شود. به عبارتی بافت خاک از بافت سبک به بافت سنگین تغییر می یابد.

Keywords:

سطوح ژئومورفیک , پوشش گیاهی , عمق آب زیرزمینی , شن , سیلت , رس , چاه افضل , اردکان