رحمت میرزائی - عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور

زمینه: خشونت خانوادگی شایع ترین شکل خشونت علیه زنان با بیشترین عوارض اجتماعی، روانی واقتصادی است. خشونت شوهران مسئله ای است که حیات خانواده و جامعه را تهدید می کند. لذا هدف تحقیق حاضر، بررسی وضعیت خشونت خانگی(روانی، جنسی، فیزیکی و مالی) در زنان مراجعه کننده به مراکز قضایی شهر پاوه می باشد. روش: این مطالعه به صورت مقطعی ، توصیفی ، تحلیلی و بر اساس تحیل داده های ثانویه است که اطلاعات آن به صورت گذشته نگر جمع آوری شده است. جمعیت نمونه ی مورد مطالعه ی این پژوهش شامل 28 نفر(زن) است به دلیل خشونت به مراکز پزشکی قانونی شهر پاوه شکایت کرده و در آنجا پرونده تشکیل داده اند. یافته ها : یافته های این تحقیق نشان می دهد که ۶۵/۸ درصد زنان مورد خشونت قرار گرفته دارای تحصیلات دبیرستان و دیپلم بوده اند که بالاترین میزان را در جدول به خود اختصاص داده اند.کمترین میزان خشونت هم در بین زنانی است که بی سواد هستند . همچنین نتایج نشان می دهد که ۶۸/۳ علت خشونت نامشخص است. اما در موارد بعدی بیشترین علت خشونت به دخالت خانواده بر می گردد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بیشترین میزان خشونت از نوع خشونتهای کلامی – روانی است و خشونتهای جسمی در رده بعدی قرار دارند و موردی از خشونت جنسی و مالی مشاهده نشد؛ که یکی از علل نبود خشونت جنسی در پرونده ها، عدم گزارش آن به مراکز قانونی است زیرا مسئله ی آبرو و حیثیت زنان در جامعه ما از اهمیت ویژه برخوردار است. نتایج : یافته های تحقیق حاکی از بالاترین میزان خشونت در بین زنان سنین 86 تا 82 می باشد که به تناسب، سن که بالا می رود میزان خشونت کاهش پیدا می کند. بنابراین با توجه به شیوع همسرآزاری پیشنهاد می شود که عوامل مؤثر بر خشونت علیه زنان در شهرستان بررسی شود.

خشونت، زنان، مراکز قضایی، پاوه