بررسی رابطه جهتگ یری مذهبی و احساس شادکامی جوانان مسجدی و غیرمسجدی شهر بیرجند

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی جهت گیری مذهبی و احساس شادکامی جوانان مسجدی و غیرمسجدی شهر بیرجند انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه ی آماری کلیه ی جوانان شهر بیرجند می باشد. نمونه ی پژوهش چند مرحله ای و به صورت طبقهای- تصادفی ساده به تعداد 400 نفر انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه ی جهت گیری مذهبی آلپورت و پرسشنامه مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی (MSLSS) استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر ۰/۷۴ و ۰/۷۹ برآورد گردید. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی و همچنین روش های آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش بیانگر این بود که بین جهت گیری مذهبی (جهت گیری درونی و برونی) و احساس شادکامی جوانان نمازگزار مسجدی و غیرمسجدی همبستگی منفی معناداری وجود دارد. همچنین در میزان جهت گیری مذهبی نمازگزاران دختر و پسر تفاوت معنادار مشاهده شد.

Keywords:

مسجد , جهت گیری مذهبی , احساس شادکامی