بررسی تأثیر مواد روان گردان در ارتکاب جرم

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,190

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCHM01_106

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1394

Abstract:

در قانون مجازات عمومی ۱۳۰۴ ، مقرر خاصی در مورد ارتکاب قتل و یا به طور کلی جرم درحال مستی دیده نمی شود. تنها مقرره ای که می شد در زمان حاکمیت این قانون در مورد جرم در حال مستی بدان استناد جست، ماده ۴۰ آن بود که با شناسایی « جنون » و « اختلال دماغی » به عنوان « موانع مجازات » مقرر می داشت: « کسی که در حال ارتکاب جرم مجنون بوده یا اختلال دماغی داشته باشد مجرم محسوب نمی شود و مجازات نخواهد داشت... » به هر حال قانون گذار به صراحت، مستی را رافع مسئولیت جرم ارتکابی در حال آن نداسته بود و به همین جهت بود که دیوان عالی کشور در آرایی اصراری نظر داده بود که : « فقدان اراده متهم از جهت مستی موجب معافیت از کیفر نیست » برای اولین بار ماده ۳۷ قانون مجازات عمومی ۱۳۵۲ به موضوع ارتکاب جرم در حال مستی پرداخت: ماده ۳۷ مستی حاصل بر اثر استعمال اختیاری مواد الکلی و مخدر یا نظایر آنها به طور کلی رافع مسئولیت جزایی نیست و اگر ثابت شود استعمال مواد مذکور به منظور ارتکاب جرم بوده، مرتکب به حداکثر مجازات محکوم می گر دد. تبصره. هر گاه استعمال مواد مذکور به منظور ارتکاب جرم نبوده و موجب اختلال تام یا نسبی شعور یا قوه تمیز یا اراده مرتکب در حین ارتکاب جرم شده باشد، دادگاه حسب مورد و اقتضای اوضاع و احوال می تواند مجازات را درمورد اختلال تام تا دو درجه و در مورد اختلال نسبی یک درجه تخفیف دهد بدون اینکه از حداقل مجازات جنحه ای کم تر باشد مگر اینکه در قانون ترتیب دیگری مقرر شده باشد. ماده فوق نشانگر آن است که قانون گذار بین مستی تعمدی و غیرتعمدی تفاوتو گذارده است، مستی تعمدی را به هیچ وجه رافع مسئولیت نسبت به جرایم ارتکابی در حین آن ندانسته، تنها در صورتی که مستی به قصد ارتکاب جرم نباشد و باعث اختلال تام یا نسبی شعور یا قوه تمیز یا اراده مرتکب در حین ارتکاب جرم شده باشد، مستی، می تواند باعث تخفیف مجازات و نه مانع آن شود. حکم جرایم ارتکابی در حال مسی غیرتعمدی در ماده ۳۸ بیان شده بود. مطابق این ماده چنناچه مستی تعمدی نباشد به این معنا که شخص یا بر اثر اجبار و تهدید (متن ماده ۳۸ ) و یا براثر اشتباه در خاصیت یا نوع این مواد (تبصره ماده ۳۸ )مبادرت به استعمال مواد الکلی نماید، اگر در نتیجه به اختلال تام قوه تمیز یا اراده دچار شود، مجرم محسوب نخواهد شد ولی اگر به اختلال نسبی شعور یا قوه تمیز یا اراده دچار باشد، ازتخفیف مجازات برخوردار می گردد.

Authors

یونس پرنون

کارشناس ارشد حقوق ، مدرس دانشگاه

رسول پروین

دکترا حقوق ، مدرس دانشگاه

علیرضا شکر بیگی

عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • - اراکی، محمد علی، رساله توضیح المسائل، دفتر تبلیغات اسلامی ...
  • - پرسش و پاسخ از کمیسیون استفتاءات شورایعالی قضایی، ج ...
  • - شفیعی سروستانی، ابراهیم، قانون دیات و مقتضیات زمان _ ...
  • - شهری، غلامرضا، نظرات اداره حقوقی دادگستری، ج 1 (کیفری)، ...
  • - صانعی، یوسف، مجمع المسائل، ج 1، قم، میثم تمار، ...
  • - متز، آدام، تمدن اسلامی در قرن چهارم هجری _ ...
  • - محقق داماد، سید مصطفی، قواعد فقه (بخش مدنی)، چ ...
  • - محمدی، ابوالحسن، قواعد فقه، چ 1، تهران، یلدا _ ...
  • - مذاکرات و آرای هیات عمومی دیوانعالی کشور سال 1375 ...
  • - مرعشی، سید محمد حسن، دیدگاه های نو در حقوق ...
  • - نوری همدانی، حسین _ رساله توضیح المسائل، چ _ ...
  • - کاتوزیان، ناصر، ماهیت و قلمرو مواد روان گردان زیان ...
  • - آخوند خراسانی، محمد کاظم، کفایه الاصول، چ 6، ج ...
  • - انصاری، شیخ مرتضی، فرائد الاصول (رسائل)، قم، اسماعیلیان _ ...
  • - اصفهانی، شیخ الشریعه _ رساله لاضرر، چاپ قم _ ...
  • - توحیدی، محمد علی، مصباح الفقاهه (تقریرات درس سید ابوالقاسم ...
  • نمایش کامل مراجع