علی خیرالدین - استاد دانشکده عمران ، دانشگاه سمنان
سیدعلیرضا علوی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه ، دانشگاه سمنان

با توجه به اتمام عمر مفید ساختمان ها و احداث سازه های جدید، تخریب ساختمان ها امری ضروری است. تا به امروز برای تخریب ساختمان از مواد منفجره و یا ماشین آلات سنگین استفاده می شده است این روش ها دارای معایب بسیاری انگ از جمله می توان به آلودگی صوتی فراوان، انتشار وسیع گرد و خاک، استفاده از مواد منفجره که علاوه بر خطرناک بودن در صورت عمل نکردند باعث تخریب غیرقابل پیش بینی ساز و در نهایت به خطر افتادن ساختمان های مجاور می شود. با افزایش ارتفاع ساز، معایب این روش ها پررنگ تر می شود. با توجه به اینکه معمولاً ساختمان های بلند در مناطق پر تراکم و با فاصله کم از هم ساخته شده اند نیاز است که با یک روش ایمن، کم هزینه و سازگار با محیط زیست، اقدام به تخریب ساز کرد. در سال 2010 تنشی در ژاپن ارائه شد که با استفاده از یک کلاهک فلزی متحرک در بالای ساختمان و ستون های موقت، تخریب تدریجی از بالا به پایین در درون ساختمان صورت می گیرد. به علت محدود کردن فضای تخریب در درون ساختمان هیچ کدام از معایب روش قبل را ندارد. در این مقاله ابتدا روش های سنتی تخریب مطرح و سپس روش جدید مذکور به طور کامل معرفی می گردد.

تخریب، ساختمان بلند، تدریجی، بالا به پایین، TECOREP