پرویز عبادی - استادیار دانشکده عمران ، موسسه آموزش عالی صدرالمتالهین (صدرا)
حامد رحم شکرگزار - استادیار دانشکده عمران ، دانشگاه محقق اردبیلی
مهرداد مرادی - دانشجوی کارشناسی ارشد زلزله ، دانشکده عمران ، موسسه آموزش عالی صدرالمتالهین (صدرا)

امروزه کاربرد روش تحلیل های استاتیکی و دینامیکی غیرخطی در طراحی و ارزیابی سازه ها گسترش یافته است. در روش های تحلیل استاتیکی غیرخطی متداول، تمرکز اصلی بر روی استفاده از مود عمل به عنوان نماینده رفتار سازه ها می باشد. به گونه ای که پاسخ غیرخطی سازه را تابعی از مود مفهوم اول در نظر گرفته و به صورت یکنواخت در ارتفاع سازه توزیع می نمایند. در حالی که این شرایط در سازه های خاص نظیر سازه های بلندمرتبه که تفسیر مودهای بالا قابل توجه است باید اصلاح گردد. لذا محققان روش های جدیدی را توصیه کرده اند که در آن ها از مودهای بالاتر اثرات آن ها استفاده شده است. در این مقاله متداول ترین روش های تحلیل استاتیکی دینامیکی غیرخطی بررسی گردیده اند و کاربردها و تفاوت های این روش ها مقایسه گردیده اند.

پوش آور ، مودهای بالاتر ، تحلیل پیشرفته غیرخطی ، طیف ظرفیت ، MPA ، IDA