حمیدرضا پارسی - عضو هیات علمی دانشگاه تهران گروه برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
سید حسن شیخ - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری گروه برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران

فضای عمومی به اعتبار دگرگنی های اجتماعی کاربران تغییر می یابد و به تبع مدیریت و نظارت آن برای بهره برداری کارآمد تغییر می یابد این تغییرات باید مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرند تا از پیدایش اثرات نا مطلوب چون رشد بی عدالتی ناسازگاری و افزایش محرومیت جلوگیری شود مساله اصلی تحقیق کاهش حضور افراد در پارک های اصفهان در سال های اخیر است این تحقیق در صدد است تا نیازهای کاربران پارک های اصفهان را به عنوان مهم ترین فضای عمومی شهر تحلیل نماید تا از این طریق بتوان به شایستگی آن را مدیریت نمود بدین منظور نخست چهارچوب مفهومی برای اندازه گیری شمول اجتماعی ارایه می شود.سپس داده های تحقیق با استفاده از روش های کیفی چون مصاحبه تئوریک نیمه ساخت و مشاهده جمع آوری می شوند و تحلیل می شوند در نهایت راهکارهایی برای افزایش شمول اجتماعی و مدیریت شایسته فضای عمومی ارائه می شود هرچند زمینه تحقیق پارک های شهر اصفهان هستند اما به دلیل تغییرات اجتماعی جامعه ایران از مدل تحقیق و راهکارها می توان برای مدیریت سایر فضاهای عمومی در دیگر شهرهای ایران نیز بهره جست.

شمول اجتماعی،دسترسی،فضای عمومی،پارک شهری،امنیت،اصفهان