اثر روش های خاک ورزی، الگوی اعمال و اندازه های مختلف دانه بندی زئولیت بر نگهداشت رطوبت خاک در فاصله بین دو آبیاری

جهت بررسی میزان نگهداشت رطوبت در خاک آزمایشی در قالب طرح کرتهای دوبار خرد شده انجام شد. در این آزمایشکرت های اصلی روش های خاک ورزی در سه سطح (بدون خاک ورزی، خاک ورزی حفاظتی و خاک ورزی مرسوم) و کرت هایفرعی روش اعمال زئولیت در سه سطح (عدم اعمال، پخش در مزرعه و کاشت نواری) و کرت های فرعی فرعی مربوط به میانگینقطر دانه های زئولیت در چهار سطح (پودر، 3-1، 6-4 و 9-7 میلیمتر) بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نمونه ها نشان داد با اطمینان 95 % اعمال زئولیت تا 14 % نسبت به عدم اعمال زئولیت و زئولیت با اندازه پودری بیش از 3/28 درصد رطوبت خاک رادر روز دوازدهم بعد از آبیاری نسبت به دیگر اندازههای زئولیت بیشتر حفظ نمود و روش های خاک ورزی حفاظتی و بی خاک ورزینیز 13 % بیشتر از خاک ورزی مرسوم حفظ رطوبت را نشان دادند. در این تحقیق بهترین تیمار حفظ کننده رطوبت در روزدوازدهم پس از آبیاری، ترکیب بی خاک ورزی و اعمال زئولیت پودری به صورت پخش در مزرعه بود. حفظ رطوبت در این تیمارنسبت به تیمار ترکیب عدم کاربرد زئولیت و خاک ورزی مرسوم حدود 14 درصد بیشتر بود.

Keywords:

زئولیت , نگه داشت رطوبت , اصلاح خاک , خاک ورزی