عادله ابراهیمی خارکشی - دانش آموخته کارشناسی ارشد صنایع چوب، دانشگاه تربت دبیر شهید رجایی تهران
مهدی جنوبی - استادیار گروه صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران

هر ساله فرآیندهای کشاورزی میلیون ها تن فرآورده جانبی یا پسماند همانند ذرت، سبوس، کاه برنج، ساقه موز، پوسته سویا وتفاله چغندر قند برجا می گذارند. تنها مقدار کمی از این مواد توسط صنایع فراوری غذای حیوانات مصرف می شود. در نتیجهمقادیر زیادی از این پسماندها به هدر میروند. به همین دلیل امروزه تمایل زیادی به استفاده از این مواد در تولید نانوسلولزهابا هدف افزایش ارزش این پسماندها و کاهش آلودگی های زیست محیطی وجود دارد، از اینرو در این مقاله، تحقیقات انجام شدهدر زمینه تولید نانو سلولز(Nano Cellulose) از مواد و منابع مختلف کشاورزی و صنایع چوب مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، فراوانی، تجدید پذیری و سازگاری این مواد با محیط مد نظر قرار گرفته است. در این تحقیق علاوه برارائه مقدمه ای از خصوصیات نانوسلوز، به روش های متفاوت جداسازی این نانو ذرات از انواع مواد اولیه نیز پرداخته شده است.نتایج نشان می دهد که استفاده از پسماندهای زراعی و صنایع چوب در تولید نانو ذرات سلولز، علاوه بر بازیافت بهینه این موادمی تواند منجر به تولید نانو سلولز با کیفیت قابل قبول جهت کاربرد در مصارف صنعتی گردد.

نانوالیاف سلولز، پسماندهای کشاورزی و صنایع چوب، مصارف صنعتی