محمد رنجکش - کارشناس ارشد سازه پردیس دانشگاه گیلان

بروز ترک های جمع شدگی خمیری عارضه ای متداول در بتن ریزی دال ها، فونداسیون ها ست که عواملی چون وزش باد، دمای هوا بالا و روانی بتن موجب تشدید آن می گردد. وقوع این ترک ها گاهی به گونه ای حادث می شود که ضعف باربری سازه را به همراه دارد. بروز ترک های سطحی حتی در صورتی که موجب ضعف سازه ای نگردد مسیری برای ورود عوامل خورنده است که اکسیداسیون آرماتورها و در نتیجه آسیب به المان سازه ای را موجب می گردد از سوی دیگر استفاده از آرماتورهای فولادی جهت پیشگیری از وقوع ترک ها غیر اقتصادی بوده و به دلیل فواصل شبکه آرماتورها از یکدیگر اثرگذاری قابل قبولی ندارد. افزودن الیاف پلیمری یا فولادی بصورت تصادفی به مخلوط های بتنی ایده جدیدی است که به منظور کنترل ترک ها معرفی شده است. در این تحقیق به گرداوری نتایج گزارش شده در تحقیقات مختلف پیرامون اثر استفاده الیاف جهت کنترل و پیشگیری از وقوع ترک های جمع شدگی خمیری پرداخته شده است. جمع بندی نتایج از بکارگیری موفق این ایده در مطالعات آزمایشگاهی که با شبیه سازی شرایط محیطی هوای گرم و نرخ تبخیر سطحی شدید مورد آزمون قرار گرفت، حکایت دارد.

ترکهای جمع شدگی خمیری، الیاف پلی پروپیلن، الیاف فولادی، بتن