سارا عیسی پور گشتی نژاد - آموزشکده فنی و حرفه ای سما ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج

مواردی که می توانند زمینه ساز توسعه و پیشرفت عرصه ها و فضاهای شهری گردند بسیار زیاد بود و با توجه به پتانسیل و ویژگی های هر مکان متفاوت است که با بررسی و شناخت مکان می توان زمینه ها را شناسایی کرده و به کار برد. زمانی که زمینه های توسعه در طراحی شهری عنوان می شود، مقوله ه (طراحی شهری محرک) اهمیت می یابد. پس از دهه 70 م و جنگ جهانی دوم، واکنش های شدیدی به رشد بی رویه و پراکنده شهرها آغاز شد و راهبرد توسعه درون زا برای مقابله با این مشکل شکل گرفت. این نگاه جدید منجر به شکل گیری جنبش های شد که رشد هوشمند، خلق مکان، نوشهر گرایی، شهر فشرده و.... از نمونه های آن ها هستند. این جنبش ها در سطوح خردتر ، برخی از انواع توسعه را پیشنهاد کردند که از جمله آن ها می توان به پشتیبانی از شکل گیری RAPها ، توسعه حمل و نقل محور ( TOD) توسعه میان افزا و توسعه با کاربری مختلط را نام برد. توسعه میان افرا فزاینده توسعه و باز استفاده قطعات یا بخش های خالی یا بلااستفاده در میان نواحی موجود شهری که قبلاً توسعه یافته است این نوع توسعه در مقیاس های مختلفی صورت می پذیرد از یک قطعه تا سطح کل شهر را در بر می گیرد. توسعه میان افزا که شاید بتوان آن را ساده ترین تعبیر از توسعه درون زا دانست ، با تأکید بر زمین های خالی و رها شده درون شهری، سعی دارد توسعه را بر روی این اراضی بارگذاری نماید. این مقاله سعی دارد نقش میان افزا را به عنوان یکی از محصولات زیر ساختی در طراحی شهری محرک را بیان کند.

میان افزا، ساختمان ، طراحی شهری محرک ، توسعه درون زا ، بافت فرسوده