مستوره دادار - دانشجوی کارشناسی ارشد خاک و پی ، دانشگاه شاهرود
سیدمهدی حسینی - استادیار دانشگاه شاهرود، دانشکده مهندسی عمران

از مهم ترین مسائل در هفته تونل های سطحی در مناطق شهری، مسئله نشست سطح زمین و تأثیر آن بر ساختمان ها و تأسیسات شهری مجاور آن است. در این پژوهش با استفاده از روش عددی اجزاء محدود و نرم افزار Plaxis2D v8 و در نظر گرفتن دو مدل رفتاری خاک، نشست پی های نواری، تحت اثر حفر تونل مورد بررسی قرار گرفته است. از آنجایی که مطالعات گذشته صرفاً به بررسی نشست پی های گسترده و یا نواری با تنها یک نوار پرداخت و مقایسه ای بین مدل های رفتاری خاک انجام نداده اند، لذا در این پژوهش نشست پی های نواری شامل سه نوار، نشست نسبی بین نوارها و مقادیر و نرخ تغییرات این نشست ها در دو مدل رفتاری مور-کلمب و خاک سخت شونده بررسی شده است. همچنین در این تحقیق تاثیر به پارامترهای از جمله عمق و قطر تونل و عرض نوارهای پی، در نشست حداکثر و نسبی پی های نمادی براثر حفر تونل در دو مدل رفتاری خاک به صورت جداگانه مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که افزایش عرض نوارها و فاصله بین آن ها باعث افزایش نشست نسبی بین نوارهای پایین می شود. همچنین افزایش عمق تونل، تنها تا عمق مشخصی برای مقادیر نشست تأثیر به گذاشته و پس از آن نشسته زیر پی به مقدار ثابتی می رسد .

پی نواری، نشست نسبی ، روش اجزا محدود، مور - کلمب ، خاک سخت شونده ، Plaxis2D