جواد نصیری رجبلی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر
احسان مهدوی - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی گرگان، ایران
اشکان خواجه - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران، گرایش زلزله، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آزادشهر

پیشرفت وگسترش تکنولوژی، همراه با فناوری های نوین در صنعت، ساختارهای جدیدی را برای سازه های خاص می طلبد . بتن های فوق سنگین نمونه ای از این مواد هستند. زباله های رادیواکتیویته و تابش های نوترونی با قابلیت نفوذ بالا از خطرناکترین آلاینده های محیط زیست محسوب می شوند که برای غلبه بر این مشکل بتن های فوق سنگین با مقاومت بالا مورد استفاده می باشند. استفاده از ذرات در مقیاس نانو در طرح اختلاط بتن، دستیابی به بتن نفوذناپذیر، بتن با مقاومت بسیار بالا را امکان پذیر می سازد. در این مقاله، به بررسی عملکرد بتن های فوق سنگین با استفاده از نانو رس ها پرداخته شده است . نتایج حاکی از این است که مقادیر بسیار کم استفاده نانو رس در بتن، باعث کاهش وزن، استحکام بالاتر و کاهش خارق العاده عبور گازها در مخلوط نهایی می شود.

نانو رس، مقاومت فشاری، مقاومت کششی، بتن فوق سنگین، وزن