عصمت خواجه گودری - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد علوم واحد تحقیقات اهواز/

شرکت های با بدهی بالا با توجه به انگیزهای که ممکن است برای حفظ سرمایه گذاران و نگه داشتن شرکت از سقوط داشته باشند، سعی دراستفاده از مدیریت سود برای بهتر نشان دادن سود و یا به عبارتی سعی در هموارسازی سود نمایند. در تحقیق حاضر به تبیین روابط بین اندازه شرکتها و بدهیهای آنها با مدیریت سود اقلام تعدی جاری هستیم. جامعه آماری مورد استفاده در این پژوهش کلیه شرکتهای بورس وفرابورس اوراق بهادار تهران است که در دوره زمانی از ابتدای سال 1811 تا انتهای سال 1832 فعال بودهاند. نتایج تحقیق نشان داد شرکتهای با نسبت بدهی کم نسبت به شرکتهای دارای بدهی بالا و زیان ده نه تنها از اقلام تعهدی بیشتری استفاده نمیکنند بلکه دارای رابطه معکوس نیز هستند. همچنین وجود رابطه معنیدار بین میزان به کارگیری اقلام تعهدی اختیاری جاری و درصد بدهیهای بلند مدت شرکتهای بورسینشان داد که، معناداری رابطه حاصل شده از رگرسیون بین اقلام تعهدی اختیاری جاری و درصد بدهی های بلند مدت شرکتهای بورسی مورد تایید قرار می گیرد و در نهایت رابطه بین کارگیری اقلام تعهدی اختیاری جاری و اندازه شرکتهای بورسی مورد تایید قرار میگیرد

سررسید بدهی، مدیریت سود، اقلام تعهدی، بورس اوراق بهادار تهران