احمد فولادی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
آزاده باواخانی - دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
صدیقه هوشمند - کارشناسی آموزش ابتدایی آموزش و پرورش رودان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش برنامه ی درسی در تربیت دانشآموزان مطابق مقضیات زمان است. با جستجو در منابع تربیتیاطلاعات جمع آوری و با روش توصیفی تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها در پاسخ به این سوال که تربیت فرزندان با –توجه به مقضیات زمان چه مختصاتی دارد و کدام نوع برنامه درسی در تربیت با مقتضیات زمان مناسبت دارد؛ نشان داد که تربیت درجریان زندگی انسان نقش مهم و اساسی دارد. براساس دو نظریه کلی حال نگر و آینده نگر در دیدگاه تطابق اجتماعی رشد و کمالفرد از یک طرف و کیفیت اوضاع و احوال اجتماعی از سوی دیگر در یک رابطه تعاملی و تأثیر متقابل با یکدیگر قرار دارد. بهبود شرایطاجتماعی نیز در گرو تربیت، رشد و کمال فرد است. نظریه حال نگر به اصالت فرد معتقد است و اینکه با تربیت افراد برای شرکت موثردر جامعه کنونی، میتوان ضمن ایجاد رابطه سازنده بین فرد و جامعه، نسبت به ایجاد اطلاعات و تغییرات تدریجی در جامعه نیزامیدوار بود. نظریه آینده نگر به اصالت اجتماع معتقد است و ایجاد شرایط مطلوب اجتماعی را پیش شرط قطعی نیل به نظام تعلیمو تربیت صحیح میداند، چرا که این شرایط اجتماعی است که در حقیقت تعیین کننده چگونگی کیفیت تربیت است. الگوهای مورداستفاده برنامه ریزان درسی، نباید به عنوان عوامل ثابت و تغییر ناپذیر نظام تعلیم و تربیت تلقی شود. برعکس، خلاقیت و قابلیتانطباق با نیازها و شرایط محیطی، باید از زمره اساسی ترین خصایص طرح های برنامه ریزی درسی موجود و الگوهای جدید باشد.برنامه درسی درصدد جرح و تعدیل شکاف بین نسل جدید و قدیم است. الگوی مناسب با تربیت مقتضیات زمان بازسازی اجتماعی یاتطابق اجتماعی است که تربیت فرزند و به طور کلی تعلیم و تربیت را بر اساس نیازها و مقتضیات جامعه و افراد می داند. معتقد استفرزندان را باید متناسب با مقتضیات زمانه خویش و جامعه تربیت کنیم تا بتوانیم شکاف بین نسلها را کاهش بدهیم و تعادل را بیننسل جدید و قدیم حفظ کنیم و گفت و گو اثربخش باشد.

مقتضیات زمان، برنامه درسی، تربیت، شکاف بین نسل ها