رابطه خودکارآمدی وهوش هیجانی با اهمالکاری تحصیلی در دانش آموزان دختر تیز هوش شهر رشت

زمینه و هدف :پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودکارآمدی و هوش هیجانی با اهمالکاری تحصیلی در دانش آموزان تیزهوش دخترشهر رشت مقطع متوسطه انجام شد .روش تحقیق: روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بوده است. که بر روی 136 نفر از دانش آموزان سال سوم و چهارم که در سالتحصیلی 1394-1393 در دبیرستان دخترانه فرزانگان دوره دوم مشغول به تحصیلی بودند به طور تصادفی انتخاب شدنداجرا شد.ابزار جمع آوری اطلاعات ،پرسشنامه خودکارآمدی شرر و همکاران (1982) و پرسشنامه هوش هیجانی شات و همکاران (1998) و پرسشنامه اهمالکاریسواری (1390) که بر روی نمونه تحقیق اجرا شد و نتایج تحقیق با استفاده از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام بااستفاده از نرم افزار spss نسخه 20 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها: مقادیر همبستگی نشان دادند به صورت معکوس بین خودکارآمدی و هوش هیجانی با اهمالکاری تحصیلی از نظر آماری معنی داراست (p<0/01). ضریب همبستگی بین خودکارآمدی با اهمالکاری تحصیلی (r=-0/46) و بین هوش هیجانی با اهمالکاری تحصیلی (r=-0/36) نشان داده شد. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد متغیر خودکارآمدی به عنوان قوی ترین متغیر پیش بین وارد مدل شده وتوانست 20 درصد واریانس اهمالکاری تحصیلی را تبیین کند. و از بین خرده مقیاس هاس هوش هیجانی دو عامل خوش بینی/تنظیم هیجانتوانست 4 درصد به تبیین واریانس اهمالکاری تحصیلی کمک کند.و دیگر عامل های هوش هیجانی نقش معنی داری در تبیین واریانساهمالکاری تحصیلی نداشتند.نتیجه گیری: بین خودکارآمدی و هوش هیجانی با اهمالکاری تحصیلی رابطه معنادار معکوس وجود دارد و از بین عامل های هوش هیجانی دوعامل خوش بینی/تنظیم هیجان بیشترین تاثیر را در تبیین اهمالکاری تحصیلی داشته است.

Keywords:

خودکارآمدی , هوش هیجانی , اهمالکاری تحصیلی , دانش آموزان تیزهوش