رابطه بین مولفه های هوش معنوی و هوش هیجانی با سلامت روان در بین دانش آموزان مقطع متوسطه شهر شیراز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مولفه های هوش معنوی و هوش هیجانی با سلامت روان در بین دانش آموزان مقطعدبیرستان شهر شیراز انجام گرفته است. این پژوهش از نوع تحقیقات همبستگی بوده و با روش پیمایشی انجام شده است. جامعهآماری پژوهش، کلیه دانش آموزان مدارس دبیرستان شهر شیراز می باشد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران محاسبه و 385نفر تعیین و از شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و تصادفی استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه خودگزارشیهوش معنوی 24؛(SISRI-24)، پرسشنامه هوش هیجانی: تجدید نظر شده شانه (SEIS) و پرسشنامه سلامت عمومی( GHQ-28) می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که بین مولفه های تفکر وجودی انتقادی، آگاهی متعالی و ایجاد معنای شخصی(هوش معنوی) و بهره جویی از هیجان و تنظیم هیجان (هوش هیجانی) با سلامت روان، رابطه مثبت وجود دارد و این متغیرهاقادر به پیش بینی متغیر وابسته میباشند. هم چنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد متغیر آگاهی متعالی بیشترین تاثیر رابر میزان سلامت روان داشته است. پس از آگاهی متعالی، به ترتیب، ایجاد معنای شخصی، بهره جویی از هیجان و تنظیم هیجان،تاثیر معنی داری بر متغیر وابسته داشته اند. متغیرهای وارد شده، در مجموع، 73/7 درصد از تغییرات متغیر وابسته (میزان سلامت عمومی) را تبیین کرده اند.

Keywords:

سلامت عمومی , آگاهی متعالی , ایجاد معنای شخصی , بهره جویی از هیجان , تنظیم هیجان