تاثیر پروتکل هوازی در محیط با رطوبت بر تغییرات اوج جریان بازدمی در پسران چاق مبتلا به آسم و کودکان سالم

پدیده اضافه وزن و چاقی همراه با سبک زندگی کم تحرک امکان تشدید تظاهرات بالینی و افت کارایی تنفسی افژراد مبتلا به آسم رافراهم می کند . از یک سو نقش نوتوانی فعالیت های هوازی در کارکرد بهینه ی فیزیولوژی دستگاه تنفس جمعیت های سالم و بیمارانریوی نسبتا آشکار شده است . اما از سویی دیگر، خطر عمده در هنگام ورزش و فعالیت بدنی بروز حمله آسم است .محققان اندکی به بررسی اثر فعالیت وامانده ساز به ویژه در محیط با رطوبت اندک و زیاد بر شاخص های مرتبط با عملکرد ریه درمبتلایان به آسم پرداخته اند. نمونه تحقیق حاضر را 15 نفر از دانش آموزان پسر چاق مبتلا به آسم بعنوان گروه تجربی (با میانگین سنی10 تا 12 سال) و 15 نفر از دانش آموزان پسر چاق سالم با شرایط سنی و ترکیب بدنی مشابه بعنوان گروه کنترل تشکیل می دادند. دادههای مربوط به متغیر های تنفسی تمام آزمودنی ها در دو مرحله قبل از اجرای پروتکل هوازی وامانده ساز و همچنین پس از اتمام آنجمع آوری شد . برای اندازه گیری اوج جریان بازدمی PEF از دستگاه اسپیرولب استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که اجرای پروتکلهوازی در محیط با رطوبت 5±35 درصد و همچنین محیط با رطوبت 5±65 درصد اگرچه تاثیر معنا داری بر تغییرات اوج جریان بازدمیدر پسران چاق مبتلا به آسم و کودکان سالم نداشت، اما مقادیر این شاخص در کودکان سالم متعاقب اجرای فعالیت وامانده ساز در محیطبا رطوبت 5±35 درصد بسیار به سطح معنی داری نزدیک می باشد (p=0/072) .

Keywords:

تمرین هوازی , محیط با رطوبت , اوج بازدمی پسران چاق مبتلا به آسم , کودکان سالم