نسیم پهلوانی - فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران
هاجر عباس زاده - فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران
سیدعبدالله هاشم ورزی - فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران

هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر تمرینات هوازی با سه وسیله ی تردمیل، چرخ کارسنج و اسکی فضایی بر سطوح سرمی استروژن وپاراتیروئید زنان سالمند بود. بدین منظور 40 زن غیر ورزشکار با دامنه سنی 50 تا 60 سال به صورت هدفمند و به طور تصادفی در چهارگروه تمرین تردمیل (هوازی با تحمل وزن)، چرخ کارسنج (هوازی بدون تحمل وزن)، اسکی فضایی (هوازی با فعالیت هم دست ها و همپاها) و کنترل (بدون تمرین) هر گروه 10 نفر به مدت 8 هفته قرار گرفتند. نمونه های خونی 48 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از مداخلاتتمرینی برای اندازه گیری استروژن و پاراتیروئید سرم جمع آوری شد. نتایج این تحقیق افزایش معنی دار سطوح پاراتیروئید و کاهش غیرمعنی دار استروژن را پس از سه تمرین هوازی با تردمیل، اسکی فضایی و چرخ کارسنج نشان داد. این تغییرات در گروه تردمیل از دوگروه تمرینی دیگر بیشتر بود. با توجه به اینکه نتایج این تحقیق نشان دهنده برقراری شرایط آنابولیکی پس از سه روش تمرین هوازی باتردمیل، اسکی فضایی و چرخ کارسنج می باشد، می توان از هر سه تمرین هوازی به ویژه تردمیل، حداقل برای جلوگیری از اتلاف تودهاستخوانی در سنین یائسگی و سالمندی استفاده نمود.

تردمیل، چرخ کارسنج، اسکی فضایی، استروژن، پاراتیروئید، زنان سالمند