محمدعلی دهشیری - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران، گرایش راه و ترابری، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
علی خدایی - دانشیار دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سعید طولابی - دانشجوی دکتری عمران، گرایش راه و ترابری، دانشگاه صنعتی امیرکبیر و هیئت علمی دانشگاه ایلام

در طول سال های اخیر با توجه به افزایش تعداد وسایل نقلیه، به تبع آن تعداد تصادفات و برخوردهایوسایل نقلیه افزایش یافته است. این برخوردها ناشی از عوامل مختلفی مانند: سرعت های زیاد، حواسپرتی، نقص وسایل نقلیه و عوامل مختلف دیگری می باشد. بیشترین عامل تصادفات ناشی از خطایعوامل انسانی می باشد، در مواردی به کمک دوربین های کنترل سرعت و سنسورها در وسایل نقلیهمی توان این عامل را کاهش داد اما از آنجایی که انسان خطا پذیر است، در مواردی که سرعت وسایلزیاد می باشد، در صورتیکه که بتوان طول خط ترمز وسایل را کاهش داد می توان این برخوردها را کمکرد یا در صورت برخورد از شدت برخورد کاست. از جمله راه های کاهش خط ترمز ایجاد تغییراتی دروسایل نقلیه یا تغییر جنس روسازی جاده ها می باشد. در این مطالعه به بررسی تغییرات ایجاد شده درکاهش طول خط ترمز که ناشی از تغییر جنس لایه رویه روسازی ها می باشد، پرداخته می شود. بدینمنظور از گیلسونایت و RAP به منظور ایجاد تغییر در لایه روسازی استفاده می شود و اثرات آن بر کاهش خط ترمز، کاهش واژگونی در اثر ترمزهای ناگهانی و شدید، کاهش آلودگی، کاهش تصادفات و همچنین کاهش شدت برخوردها مورد مطالعه قرار می گیرد.

؛RAP، گیلسونایت، واژگونی، تصادفات، خط ترمز