ارزیابی و اولویت بندی شاخص های افزایش ایمنی و کاهش تصادفات جادهای بین شهری با استفاده از روش SWOT و AHP (مطالعه موردی محور ساری-قائمشهر)

میزان تصادفات از جمله عوامل تعیین کننده در کیفیت راهها و عاملی در تعیین ایمنی حمل ونقلمی باشد. بسیاری از پارامترهای تاثیرگذار بر ایمنی راه میتواند در یکی از گروههای مرتبط با انسان،وسیله نقلیه، راه و محیط، باشد. هدف این مقاله، بررسی شاخص های مؤثر بر تصادفات جادهای و ارائهراهکارهای اصلاح آن برای محورهای بزرگراهی استان مازندران می باشد. در این راستا محور ساری -قائمشهر به عنوان محور مطالعاتی با توجه به تردد و تصادفات زیاد آن، انتخاب شدهاست. برای تعیینشاخصهای ایمنی 3 مرحله ارزیابی صورت گرفته است؛ 1-بازدید میدانی از وضع موجود محورمطالعاتی، 2-تحلیل آمار تصادفات موجود محور و تعیین علل تامه تصادفات و 3-تعیین مشکلاتمحور بر اساس روش SWOT و تعیین نقاط قوت، ضعف، تهدیدها و فرصت های موجود در محور مطالعاتی. پس از این مراحل شاخصهای ایمنی تصادفات انتخاب و راهکارهای کاهش آن ها ارائه وبوسیله روش AHP اولویت بندی شدند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که شاخص های ایمنی تصادفات برای محور مطالعاتی بترتیب، بهبود توجه به جلو، افزایش کنترل سرعت مطمئنه، افزا یشایمنی عابر، اصلاحات هندسی مسیر و جلوگیری از خستگی و خواب آلودگی بوده است . از جملهراهکارهای اصلاحی می توان به افزایش فرهنگ رانندگی، بهبود علائم سطحی، ارتقاء تابلوهای اعلامسرعت لحظه ای و ...، اشاره نمود.

Keywords:

تصادفات جاده ای , ایمنی راه , روش تحلیل چند معیاره , روش سوات