محمدرضا سالمی - کارشناس ارشد مدیریت، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری منطقه 18
اکبر لرستانی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری، شهرداری منطقه 18
میثم عبادی - کارشناسی مهندسی حمل و نقل و ترافیک شهری دانشکده علوم شهری شهرداری تهران
مرتضی عشقی صابرپور - کارشناس ارشد مدیریت، شهرداری منطقه 18

توسعه و گسترش و توجه به زیر ساخت های ارتباطی و سیستم های حمل و نقل در هر شهری، منجربه پویایی بخش های اقتصادی و آسایش و راحتی در بخش های اجتماعی جامعه می شود. شهراسلامشهر نیز که در امتداد محور تهران-ساوه قرار دارد، از لحاظ ارتباطی دارای یک موقعیتاستراتژیک می باشد .با توجه به این موضوع لزوم تدوین برنامه ریزی راهبردی و سیاست های متناسببا این ساختار ارتباطی،که در جهت تقویت و توسعه و نظم بخشی به ساختار ارتباطی و سیستم حملو نقل باشد،اجتناب ناپذیر است. در این مقاله ابتدا تحلیلی از وضع موجود شهر،جهت تدوین چشمانداز ارتباطی شهر صورت گرفت. که با بررسی طرحهای فرادست ومصاحبه ونظرخواهی از بهرهوران (ذینفعان-ذیمدخلان)، چشم انداز شهر، اسلامشهر شهری گره گاهی و ترانزیتی با قابلیت توسعهحمل و نقل تعیین شد. با توجه به نتایج بررسی اولیه،عوامل تاثیر گذار داخلی و خارجی بر ساختارشبکه ارتباطی و حمل و نقل استخراج شده که درجهت نظم دهی به این عوامل آنها را در 4 متغیرسیستم های حمل و نقل،خط راه آهن ،شبکه معابر و محور اصلی تقسیم بندی نموده وبا تشکیلجدول swot برای هر متغیر و تعیین اهمیت و وزن دهی به هریک از عوامل،راهبردهای مداخله درهرمتغیرتدوین شده که راهبرد تهاجمی گسترش،ارتقاو تقویت ساختار شبکه معابر ،به عنوان ارجح ترین راهبرد در بین سه متغیر دیگر در این بررسی معرفی می گردد.