حسن جوانشیر - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، دانشکده مهندسی صنایع
گلشن نوری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، دانشکده مهندسی صنایع

در این مقاله یک مدل جدید برای زمانبندی اتوبوس های تندرو با هدف مینیمم کردن صفایستگاه ها ارائه می شود. این مدل مسافرین ورودی و خروجی هر ایستگاه، فاصله بین ایستگاه ها وضریب اهمیت هر ایستگاه را به عنوان ورودی گرفته و با در نظر گرفتن یک حد مجاز صف برای هرایستگاه، یک زمانبندی مطلوب ارائه می کند. در این مدل فاصله زمانی بین ایستگاه ها به صورت اعدادفازی مثلثی در نظر گرفته شده است. حل مدل با استفاده از نرم افزار GAMS مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به بزرگ بودن فضای حل مساله و عدم کارایی مطلوب روش های حل دقیق، ازالگوریتم ژنتیک برای حل مدل استفاده شد. این الگوریتم قادر است برای ابعاد مختلف مساله و به ازایورودی های مختلف جواب های مطلوب متفاوت را تولید کند. با توجه به نتایج به دست آمده می توانگفت این مدل می تواند برای سیستم های حمل و نقل دیگری از جمله : زمانبندی اتوبوس هایعادی، اتوبوس های ویژه و زمانبندی مترو نیز به کار گرفته شود.

اتوبوس های تندرو ، زمانبندی، صف، تئوری فازی، اعداد فازی مثلثی، الگوریتم ژنتیک