ارزیابی عملکرد سامانه اتوبوسهای تندروی خط شماره یک تهران با استفاده از مدل لوجیت دوگانه

حمل ونقل همگانی یکی از اساسی ترین روشهای مدیریت حمل ونقل شهری است که موجب مدیریتتقاضای استفاده از وسایل نقلیه شخصی می گردد. یکی از مشکلات جذب مسافر در یک سیستماتوبوسرانی، تغییرات زیاد در زمان سفر و قابلیت اطمینان نامناسب آن است. سیستم اتوبوس هایتندرو با بهبود ویژگی های مختلف و افزایش قابلیت اطمینان در زمان سفر، یکی از کارآمدترین روش -های حمل ونقل عمومی می باشد. عوامل بسیار زیادی بر روی عملکرد مناسب یک سیستم اتوبوستندرو اثرگذار هستند که بررسی سهم هریک از آنها جهت مدیریت سامانه ضروری می باشد. بنابراین،ارزیابی عملکرد سیستم حمل ونقل تندرو بر اساس عوامل موثر بر آن، جهت بهره برداری هرچه بهتر،ضروری است. در این مطالعه، از طریق ساخت یک مدل لوجیت دوگانه، عملکرد ناوگان سرویسدهنده درخط شماره یک، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. به کمک این مدل، سهم و نقشعوامل مختلف نظیر متوسط سرعت حرکت اتوبوس و متوسط زمان توقف در هر ایستگاه در بهبودعملکرد سیستم روشن گردیده است. بنابراین، مدل پیشنهادی، ابزار توانمندی برای مدیران ومتخصصان در زمینه ارتقا مطلوبیت خطوط تندروی اتوبوس و در نتیجه افزایش رضایت مندی کاربران،به شمار می آید.

Keywords:

حمل و نقل همگانی , سامانه اتوبوس های تندرو , ارزیابی عملکرد , مدل لوجیت دوگانه