آیت آبرود - دانشجویی کارشناسی ارشد دانشگاه خوارزمی تهران
علی موحد - دانشیار دانشگاه خوارزمی تهران

افزایش سریع وسایط نقلیه موتوری، به ویژه اتومبیل و استفاده زیاد از آن در شهرهای کشور بهخصوص در کلانشهر تهران، همراه با رشد جمعیت برنامه ریزی نشده و معضلات سیستم حمل و نقل،مشکلاتی نظیر آلودگی زیست محیطی، ترافیک با حجم بالا، اتلاف وقت، مصرف زیاد انرژی، تصادفاتو... را به وجود آورده است. سیستم اتوبوس تندرو (B.R.T) در سال 1386 در کلانشهر تهران برای تسهیل حمل و نقل شهری و مقابله با مشکلات مذکور در نظر گرفته شد. در این پژوهش میزانرضایت مندی شهروندان از این سیستم و خدمات آن مورد توجه و بررسی قرار می گیرد و برای نمونهبه ارزیابی خط 4(پایانه افشار به پایانه جنوب) پرداخته می شود. پژوهش حاضر از نظر ماهیتکاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع پیمایشی و پرسشنامه ای است. یافته های پژوهش نشانگر اینبوده که سیستم مذکور(خط 4) هرچند نسبت به سیستم های دیگر حمل و نقل بیشتر مورد استفادهو تایید است، اما نتوانسته رضایت شهروندان (میزان رضایت حدود 35 %) را آن طور که باید جلب کند.اما با کاهش زمان انتظار و سفر، افزایش راه های دسترسی، افزایش آسایش و رفاه شهروندان، ارائهامکانات بیشتر و... می توان به استفاده بیشتر و در عین حال رضایت بیشتر شهروندان از این سیستمدر محدوده مورد مطالعه امیدوار بود.

رضایت شهروندان،خط 4، سیستم اتوبوس تندرو (B.R.T)، کلانشهر تهران