محمدمهدی میرزایی قمی - کارشناس ارشد مهندسی برنامه ریزی حمل و نقل
یعقوب آزاده دل - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری
محسن بهادر - کارشناس ارشد مهندسی برنامه ریزی حمل و نقل

از روش های شناسایی مسیر دوچرخه در معابر شهری می توان به دو روش مبتنی بر حمل و نقل وترافیک که صرفاً اطلاعات مربوط به مبداء و مقصد (دوچرخه) و تخصیص در شبکه می باشد و روششناسایی شبکه مبتنی بر سیستم اطلاعات جغرافیایی اشاره نمود.روش اول مستلزم اطلاعات دقیق از تعداد سفرهای انجام شده در یک شهر، منطقه، ناحیه و معبر دریک بازه زمانی خاص می باشد. آمارگیری از حجم چنین سفرهایی در کلانشهری همانند تهران باتوجه به اینکه استفاده از دوچرخه در بین شهروندان برای سفرهای روزانه آنها جایگاهی ندارد،فرآیندی دشوار و غیر علمی می باشد.(درحقیقت برآورد تقاضا غیر ممکن است) اما روشهایی مشابهفرآیند مطرح شده جهت برآورد تقاضا در مطالعات مختلف انجام پذیرفته است. که با پرسشگریدرصدی از هریک از وسایل سفر را به سفر با دوچرخه بنا بر تمایل افراد اختصاص می دهند. ودرنهایت معابری که بیشترین حجم تردد دوچرخه را از آن خود می کنند به عنوان مکانی جهت مسیردوچرخه انتخاب می گردد.این تحقیق با استفاده از روش دوم یعنی انتخاب شبکه دوچرخه مبتنی بر سیستم اطلاعات جغرافیاییو بکارگیری مدل های ریاضی در ترکیب و استخراج اطلاعات مدلی ترکیبی جهت طراحی شبکه ارائهمی گردد. از جمله قابلیت های این مدل ترکیبی می توان به سنجش پارامترهای متعدد و قابلیتآنالیزهای چند معیاره، تحلیل معیارها در موقعیت مکانی و ارزیابی تاثیر آنها براساس پارامترهای زمینی نسبت به یکدیگر و همچنین تسریع در فرآیند محاسبات اشاره نمود. تعیین معیار و زیر معیارهای مرتبط با دوچرخه سواری، مقایسه زوجی پارامترها، بدست آوردن ارزش کمی آنها، تولیدلایه مکانی همراه ارزش کمی مربوطه و در نهایت همپوشانی و تولید خروجی مراحل انجام این تحقیق می باشند.

دوچرخه، AHP, GIS، شبکه دوچرخه