سیدابراهیم عبدامنافی - دانشجوی دکتری مهندسی و برنامه ریزی حمل ونقل دانشگاه علم وصنعت ایران
امیرهوشنگ مرادپور - کارشناس ارشد مهندسی و برنامه ریزی حمل ونقل دانشگاه علم وصنعت ایران
مهدی عابدینی - کارشناس ارشد راه و ترابری دانشگاه آزاد اسلامی
آرش محمدی - کارشناس ارشد مهندسی و برنامه ریزی حمل ونقل دانشگاه آزاد اسلامی

در نواحی تداخلی به دلیل نیاز شدید به مانورهای تغییرخط، نوعی آشفتگی در ترافیک ایجاد می شودکه باعث بوجود آمدن خلل در عملکرد ترافیک و کاهش ظرفیت می گردد . بنابراین بررسی مقاطعتداخلی دارای اهمیت بالایی می باشد. اما به دلیل نبود آئین نامه برای نواحی تداخلی بزرگراه هایشهری، کالیبراسیون مدل های ارائه شده برای معابر درون شهری کشور ضروری است. یکی از مدل هایموجود برای بررسی وضعیت مقاطع تداخلی، مدل پیش بینی تعد اد تغییرخط تداخلی و غیرتداخلیمی باشد، که در این مقاله به آن پرداخته می شود. بدین منظور از 9 بزرگراه شهر تهران استفاده شده وداده های مربوط به تغییرخط و جریان ترافیک استخراج گردیده است . آنگاه با بررسی مدل هایمختلف، دو مدل برای تعداد تغییرخط تداخلی و غیرتداخلی توسعه داده شده است. ارزیابی مدل هانشان از دقت مناسب مدل ها برای پیش بینی دارند. بررسی مدل تغییرخط تداخلی نشان می دهد که باافزیش ابعاد مقطع (طول و تعداد خطوط )، نسبت حجم تداخلی به کل حجم و تراکم تبادل وتقاطعات، تعداد تغییرخط تداخلی افزایش می یابد. همچنین بررسی مدل تغییرخط غیرتداخلی نشانمی دهد که با افزایش ابعاد مقطع و حجم غیرتداخلی، افزایش می یابد. علاوه بر این، مقایسه مدل هایپردازش شده با HCM 2010 نشان می دهد که مدل های توسعه داده شده، مقادیر بیشتری را برای تغییرخط برآورد می نمایند.

تعداد تغییرخط تداخلی، تعداد تغییرخط غیرتداخلی، مقطع تداخلی، بزرگراه های درون شهری