ارائه مدلی برای پیش بینی ظرفیت و حداکثر طول تداخل در مقاطع تداخلی بزرگراهی شهر تهران

در نواحی تداخلی به دلیل نیاز شدید به مانورهای تغییرخط، نوعی آشفتگی در ترافیک ایجاد شده وسرعت و ظرفیت مقطع کاهش می یابد. بنابراین بررسی مقاطع تداخلی دارای اهمیت بالایی می باشد .اما به دلیل نبود آئین نامه برای نواحی تداخلی بزرگراه های شهری، کالیبراسیون مدل های ارائه شدهبرای معابر درون شهری کشور لازم و ضروری است. یکی از مدل هایی که برای بررسی وضعیت مقاطعتداخلی مورد استفاده قرار می گیرد، مدل پیش بینی ظرفیت است، که در این مقاله به آن پرداختهمی شود. بدین منظور از 9 بزرگراه شهر تهران استفاده شده و داده های مربوط به جریان تر افیک ،وضعیت هندسی و نوع ترکیب تداخل استخراج گردیده است. آنگاه با بررسی کلیه مدل ها، مدلی برایپیش بینی ظرفیت و به دنبال آن مدلی برای حداکثر طول تداخلی توسعه داده شده است . ارزیابیمدل ها نیز نشان از دقت مناسب مدل ها برای پیش بینی دارند. مدل ارائه شده نشان می دهد کهظرفیت مقطع با افزایش میزان تداخل یعنی حجم تداخل به کل حجم مقطع کاهش یافته و با افزایشابعاد مقطع یعنی طول و تعداد خطوط تداخل افزایش می یابد. مقایسه مدل ظرفیت پردازش شده بامدل های HCM 2010 برای شرایط یکسان نشان می دهد که مدل ظرفیت ارائه شده مقادیر بیشتری و مدل حداکثر طول تداخل مقادیر کمتری را برآورد می نماید.

Keywords:

ظرفیت , حداکثر طول تداخل , مقطع تداخلی , بزرگراه های درون شهری