فرزین ملکی - کارشناس ارشد عمران، راه و ترابری
علی مدقاچی - کارشناس ارشد عمران، مدیریت پروژه و ساخت

تلفات عابران پیاده در ایران معادل یک چهارم کل تلافات ناشی از حوادث رانندگی است . سهم تلفاتدر راه های برون شهری و روستایی به ترتیب 12/5 و 19/3 درصد می باشد. طبق آمار های اعلام شده توسط وزارت کشور و پلیس راهنمایی و رانندگی، خسارت های مالی ناشی از تصادفات ایران سالانه معادل چهار در صد تولید ناخالص داخلی کشور است. با توجه به آمار بالای فوق شایسته است نسبت به کاهش و کنترل این ضایعه مهم اقداماتی صورت گیرد در این مقاله سعی شده است به منظورشناسایی مناطق با پتانسل بالای تصادفات ضمن بررسی عوامل تاثیرگذار در تصادفات و تلفات عابرینپیاده در جاده های برون شهری از نزیک ، از نظرات ارزشمند کارشناسان امر نیز از طریق تهیه وتکمیل پرسشنامه و نظر سنجی و الویت بندی و امتیاز دهی عوامل موثر ، پیشنهاد مدلی جهت مکانیابی نقاط با پتانسیل بالای تصادفات عابرین پیاده در جاده های برون شهری ارائه می گردد . در ای نمدل ایجاد شده از روش AHP استفاده شده است و با مدل های موجود مقایسه شده است .در روش های قبلی از عوامل تصادفات جرحی،خسارتی و فوتی جهت الویت بندی مناطق استفاده شده بود . در این روش از 6 عامل جهت شناسایی مناطق پرحادثه عابرین پیاده بهره برده شده است.

تصادفات عابرین، راه های برون شهری، روش AHP