بررسی اصول مکانیابی پارکها و فضاهای سبز

با ورود جهان به هزاره سوم و پیشی گرفتن نسبت جمعیت شهری در اکثر کشورها و اثرات تخریبی این پدیده زیست محیطی و هچنین نیاز بیشتر شهروندان به دسترسی فضاهای شهری، ضرورت توجه بیشتر به توسعه فضای سبز شهری و تخصیص عادلانه این منابع و خدمات شهری برحسب نیازهای جامعه شهری در اولویت سیاستگذاری ها و اهداف برنامه ریزان و مدیران شهری قرا گرفت. اما توزیع فضایی متعادل و متناسب میباشد که برای حداکثر جمعیت فراهم آید. متأسفانه در بسیاری از موارد در بعضی از مناطق حاشیهای شهرها پارک یافت نمی شود و یا اگر پارکهایی هم وجود داشته باشد از لحاظ مساحت، امکانات، تجهیزات و سایر مسائل مرتبط با آن، با شرایط ین مناطق هماهنگی ندارد. پژوهش حاضر در پی آن است تا اصول و ضوابط مکانیابی صحیح پارکها و فضاهای سبز شهری را بازگو نماید. روش تحقیق تحلیلی – توصیفی بوده و جمع آوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای و اینترنتی می باشد. نتایج تحقیق گویای آن است که در مکان یابی پارکها باید به سه اصل مرکزیت، سلسله مراتب و دسترسی توجه شود. ودر صورتی که که پارکها بر اساس اصول گفته شده مکان یابی شوند می توان انتظار داشت که شهروندان از این فضاها استقبال کنند.

Keywords:

پارک , مکان , مکان یایی , اصول مکانیابی