اراد رحمتی - کارشناس ارشد حسابداری دانشگاه آزاد همدان

نقش اصلی گزارشگری مالی، انتقال اثربخش اطلاعات به افرادبرون سازمانی به روش معتبر وبه موقع است، که این امردرسایه شفافیت گزارشگری وافشابا کیفیت اطلاعات مالی تحقق می یابد. بررسی پژوهش های پیشین نشان می دهد شفافیت وکیفیت افشای اطلاعات مالی واحدهای اقتصادی، تاثیرات مهمی براستراتژی های سرمایه گذاران گذاشته است. این پژوهش به بررسی تاثیر ساختارراهبری برافشای اطلاعات توسط شرکت های پذیرفته شده دربورس تهران می پردازد.درمرحله اول، به منظورتعیین میزان افشا صورت های مالی ک دراین پژوهش درراستای تعیین مقدار متغییروابسته لازم است چک لیست کفایت افشای براساس استانداردهای حسابداری ایران تنظیم وبرای هرشرکت یک نمره یاشاخص افشا تعریف شود. درمرحله دوم ساختار راهبری را باتوجه به داده های آن، بررسی میکنیم.سپس دراین پژوهش ازتحلیل رگرسیونی لجستیک براساس داده های تابلویی جهت بررسی رابطه بین میزان افشای اطلاعات درسال های 1385- 1391 استفاده شده است.نمونه پژوهش شامل 123 شرکت پذیرفت شده دربورس تهران می باشد. همچنین یافته پژوهش دربرگیرنده وجودرابطه منفی معنی داری بین کیفیت راهبری، درصدمالکیت سرمایه گذاران نهادی، نسبت مدیران غیرموظف درهیات مدیره ودوگانگی وظیفه مدیرعامل می باشد.

افشای اطلاعات کیفیت راهبری