مهدی جعفرزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، گروه حقوق جزا جرم شناسی، ایران
بابک پورقهرمانی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه، گروه حقوق، ایران

حق بر تجدیدنظر خواهی به معنای حق بر یک رسیدگی اصیل و بدون عجله به پرونده است که شامل مسائل ماهوی و شکلی پرونده می باشد. قانون گذار در قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب 1392 با تفکیک صلاحیت بر حسب نوع و میزان قاچاق و اینکه کدام مرجع صادر کننده رای بوده، مرجع تجدیدنظر را مشخص کرده است، جز در مواردی که بر اساس قانون مذکور آراء صادر شده توسط شعب تعزیرات حکومتی قطعی می باشد. در سایر موارد آراء شعب مذکور با توجه به قانون آیین دادرسی کیفری 1392 قابل تجدیدنظر خواهی می باشند. همچنین در صورت صدور آرائ برائت توسط شعب بدوی سازمان تعزیرات حکومتی و دادگاه انقلاب، این آراء توسط دادستان یا سازمان مامور وصول درآمدهای دولت یا ستاد و یا عندالزوم دستگاه کاشف بر حسب مورد قابل تجدیدنظر خواهی در مرجع صالح خواهد بود. لذا تحقیق حاضر که به روش تحلیلی توصیفی، کاربردی بوده با هدف بررسی تجدید نظر احکام صادره در حوزه قاچاق کالا و ارز به لحاظ تحولات نوین در آیین دادرسی کیفری و قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز به نگارش درآمده است.

قاچاق کالا و ارز ، دادگاه انقلاب ، سازمان تعزیرات حکومتی ، دادرسی کیفری ، احکام ، تجدیدنظر