محمدحسین سلیمی - دانشجوی کارشناس ارشد بخش مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
علی اصغر قائمی - دانشیاربخش مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز
مسعود نوشادی - دانشیاربخش مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز

به منظور بررسی اثرات شوری آب آبیاری دربسترهای کشت هیدروپونیک و خاک بر عملکرد و بهرهوری آب گوجه دسی زیمنس بر متر با 2،2، 0/5 گیلاسی آزمایشی در قالب طرح اسپیلیت پلات با سه سطح شوری با هدایت الکتریکی - ) با چهار تکرار صورت گرفت. شاخص 00-20( ) و پرلیت:کوکوپیت 20-00( بسترهای کشت خاک، پرلیت، پرلیت:کوکوپیت عصاره میوه، کل مواد جامد محلول میوه و همچنین بهره وری آب ثبت و مورد ارزیابی EC ،های رشد از جمله عملکرد کل عصاره میوه وکل مواد جامد میوه افزایش یافت. طبق نتایج بدست آمده در کل عملکرد EC قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش شوری در تمام بسترها کاهش یافت اما در بسترهای ترکیبی روند منظم نبود. بیشترین عملکرد مربوط به تیمار با میانگین عملکرد کل S3M2 کیلوگرم بر بوته و کمترین میزان مربوط به تیمار 0/772 با میانگین عملکرد کل S1M1 کیلوگرم بر 8/2با میانگین S1M4 کیلوگرم بر بوته بود. همچنین بیشترین میزان بهرهوری آب مربوط به تیمار 0/102 کیلوگرم بر متر مکعب مشاهده شد. نتایج نشان داد در 1/0 بامیانگین S2M3مترمکعب و کمترین میزان مربوط به تیمار )20-00 ) و پرلیت-کوکوپیت( 00-20 شرایط آب شور بهترین بستر کشت، بسترخاک و دو بستر ترکیبی پرلیت:کوکوپیت( به ترتیب در درجه دوم و سوم اهمیت برای کشت گوجه گیلاسی توصیه میشود .

آب آبیاری ، بستر کشت ، بهره وری آب ف شوری ، عملکرد